ΑΛΛΟΙΩΤΙΚΕΣ ΜΕΡΕΣ , ΑΛΛΟΙΩΤΙΚΕΣ ΝΥΧΤΕΣ!

Και γι'αυτή την εβδομάδα οι προτάσεις μου λίγο παλαβές με μπόλικο κέφι για να ξορκίσουμε το πνεύμα της μιζέριας που πλανάται γύρω μας απειλητικά :)
Γιατί σε μια μέρα και μια νύχτα όλα μπορούν να συμβούν!!!



11.14 (2003)



Η ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΑΡΜΟΤΑΣ (1993)



AFTER HOURS (1985)

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΑΘΕΙΣ ΜΕ ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ....

Θα σας δώσω ένα δείγμα του πανικού εικόνων που μπορεί να πάθει κάποιος παρακολουθώντας μια ταινία:) Μια και δεν εύρισκα κάτι καινούργιο να δω (ότι ήθελα ήταν νοικιασμένα στο βιντεοκλαμπ) πήρα από τις ταινίες που έχω σπίτι το Mystic River να το δω ακόμα μια φορά έτσι με άνεση (μεταξύ μας ήθελα να ξαναδώ εκείνο το σταυρό τατουάζ στη πλάτη του Sean Penn που μου έχει γίνει φετιχ!!).

Καθώς παρακολουθούσα προσπάθησα να σκεφτώ τις πιο όμορφες ταινίες της "τριάδας". Και τότε άρχισε η καταιγίδα εικόνων στο μυαλό! Από τον Kevin Bacon θυμήθηκα τι να πρωτοθυμηθώ δηλαδή, αλλά σκέφθηκα ότι όπως το μυστικό ποτάμι, οι έννοιες δικαιοσύνη, εφηβεία, εκδίκηση, φυλακές, κλπ κλπ ήταν μπολικές στη κινηματογραφική ζωή του με αποκορύφωμα το Murder in the First και το Sleepers (οπότε εκεί σκεφτόμενη το καστ των δύο ταινιών μπαίνω στο πρώτο χάος)

κι ο Tim Robbins?το Jacob's Ladder το Arlington Road και μια και θυμήθηκα αυτό το τελευταίο πρέπει να σκεφθώ και τον Jeff Bridges αναγκαστικά!!! Οποτε ο λαβύρινθος εξαπλώνεται μεταξύ Starman, Fisher King, Big Lebowski... κι αν προσθέσω και τον Sean Penn..εκεί χάνομαι να ψαρέψω στη τύχη? We're no Angels, I am Sam, 21 grams και απαραιτήτως το εκπληκτικό Dead Man Walking οπου σκηνοθετούσε ο παλιόφιλος ο Tim Robbins?

Κι αν θυμηθώ αυτό θα αφήσω απέξω την Susan Sarandon? εκείνη που ανάμεσα σε τοοοοσα έκανε και το Θέλμα και Λουιζ? οπότε θα περάσω στον Ridley Scott... και τον Κλιντ που σκηνοθέτησε το μυστικό ποτάμι τι να τον κάνω? Να αρχίσω να αναφέρω τι έχει κάνει??

Οχι σταματώ και σκέφτομαι να βάλω στη σειρά καμμιά εικοσαριά ταινίες που μου ήρθαν μόλις στο μυαλό και να περιμένω να ξενοικιαστεί τίποτα νέο από το βιντεοκλαμπ με ηρεμία..
Γιατί τον κινηματογράφο όσο και να τρέξεις δεν μπορείς να τον προλάβεις :)

HIGH FIDELITY ΚΑΙ CLERKS..

Παιδιά πότε θα πάρετε απόφαση να τα δείτε? Μια καλή ευκαιρία αυτό το σαββατοκύριακο να ανοίξει η καρδιά σας :)

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΙΝΕΦΙΛ?

Παλιά πικραμένη ιστορία. Οι κριτικοί, οι σινεφιλ.. και οι άλλοι. Ο κριτικοί θεωρούν τους ευατούς τους σίγουρα σινεφίλ, οι σινεφίλ θεωρούν τον ευατό τους το κάτι άλλο, και οι υπόλοιποι θεατές τριγυρνούν στις αίθουσες γενικώς.

Είναι ο διαχωρισμός του κοινού των μεγάλων και των "ειδικών" αιθουσών.
Ολα αυτά θα είχαν μια ουσία, ένα νόημα αν πραγματικά συνέβαινε κάτι τέτοιο.
Αν ρωτήσετε ένα νέο άτομο να σας δώσει τον ορισμό του σινεφίλ τι ακριβώς νομίζετε ότι θα πει?

"Κάποιος που πηγαίνει μόνο στις ταινίες που εγώ συνήθως κοιμάμαι". Ετσι απλά. Για το κόσμο γενικώτερα η ιδέα του σινεφίλ είναι ένα άτομο που μόλις του πεις "ξέρεις μου άρεσε πολύ ο άρχοντας των δαχτυλιδιών" θα κάνει ότι κι ένας κριτικός. Θα σου αραδιάσει 350 ταινίες άγνωστες (πολλές από αυτές ντοκυμαντέρ και μικρού μήκους) οι οποίες έχουν να πουν πολύ σπουδαιότερα πράγματα, οι πιο προχωρημένοι θα σου πουν ότι ο Τζάσκον σταμάτησε στην τάδε ταινία του 1821 και μετά απλά έγινε εμπορικός.

Τώρα γιατί σου άρεσε ο άρχοντας δεν ενδιαφέρει κανέναν από "τα κολλημένα" άτομα να μάθει.

Η αδικία όμως δεν διαπράτεται ανάμεσα σ'εκείνον που αισθάνεται να είναι σκάλες ανώτερος από σένα σε γνώσεις σε ότι αφορά τον κινηματογράφο και σε σένα που δεν σε νοιάζει καν τι γνώμη έχει για τις ταινίες που σου αρέσουν, η αδικία διαπράτεται έναντι των αληθινών σινεφίλ.

Δηλαδή εκείνων των ανθρώπων που έξω από κλισέ, υποδείξεις, ταμπού, κολλήματα, βλέμματα απαξιωτικά, κατσούφικες και απομωνομένες μούρες, ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ και βάζουν σαν υπότιτλο τα συναισθήματα, τις σκέψεις, τα όνειρα που διαγράφουν μέσα από αυτή τη τέχνη.

Είναι αδικία να συνεχίζεται αυτός ο διαχωρισμός απαξίωσης για μια τέχνη που είναι μια ατέλειωτη μαγική βόλτα σ'ενα κόσμο χωρίς όρια, χωρίς κανόνες, ένα κόσμο λατρεμένα υπερβολικό...

Η κινηματογραφική απομόνωση σε μια πεισματάρικη άποψη είναι το ίδιο ανούσια με την αντίθετη πλευρά του βλέπω δηλαδή μια ταινία απλά για να περάσει η ώρα επειδή δεν είχα τίποτα άλλο να κάνω ή γιατί εκεί πήγαν όλοι και πάω κι εγώ....

Ο κινηματογράφος δεν μπορεί να περιοριστεί από κανέναν ειδήμονα όπως ακριβώς δεν μπορεί να περιοριστεί η ανθρώπινη σκέψη.
Γιατί τι παραπάνω είναι από την εικόνα σκέψεων? Καλές ή κακές, όμορφες ή άσχημες, υψηλού ή χαμηλού επιπέδου είναι ακριβώς όπως η ζωή.

Μια μερίδα γεύεται αυτό που της δίνουν χωρίς να ψάχνει κάτι παραπάνω, κάποιοι άλλοι θέλουν να φθάσουν παραπέρα, άλλοι κάνουν κάτι σκεφτόμενοι απλά το κέρδος, άλλοι προσπαθούν να υλοποιήσουν ένα όνειρο, και κάποιοι άλλοι απλά θέλουν να διασκεδάσουν με τη ψυχή τους.

Ο κινηματογράφος δίνει την ευκαιρία, να επιλέξεις ανάμεσα σε εκατομύρια όνειρα. Να επιλέξεις αυτό που νοιώθεις πιο δικό σου. Δίνει την ευκαιρία να νοιώσεις μια υπέρτατη απόλαυση ή να περάσεις δυο ώρες που δεν θα θυμάσαι μόλις βγεις από την αίθουσα.
Αλλες φορές σου μοιάζει, άλλες φορές βλέπεις αυτό που θάθελες να ζήσεις, άλλες φορές είναι μια καταγγελία κι άλλες ένα ακόμα ψέμμα όπως τόσα γύρω μας.

Η ουσία όμως είναι ότι εσύ μόνος, επιλέγεις τι θα διαλέξεις και τι θα αγαπήσεις. Οπως σε κάθε μορφή τέχνης.
Κι όσο πιο πολύμορφη είναι η ψυχή σου όσο πιο πολλά λαχταράει, τόσο πιο πολλά μπορείς να νοιώσεις να ανακαλύψεις και να επιλέξεις σε δεκάδες διαφορετικά επίπεδα και κατηγορίες. Οσο πιο απόμακρη και μονόχνοτη έχει γίνει τόσο πιο λίγα θα βρεις να σ'αρέσουν.

Για ν'αποδεχτείς την ποικιλλία που προσφέρει ο κινηματογράφος πρέπει να αποδεχτείς ότι είσαι πολλά μαζί. Να αποδεχτείς ότι είσαι γαλήνιος και βίαιος, ότι αγαπάς και μισείς, ότι έχεις μίζερα συναισθήματα και ανώτερα. Οτι έχεις σάρκα και πνεύμα. Αν δεν έχεις αποδεχτεί την το καλό και το κακό που συνυπάρχουν μέσα σου, το φτηνιάρικο και το πολύτιμο μερίδιο σου πως θα ακολουθήσεις, θα κατανοήσεις αυτό τον απέραντο κόσμο?

Κινηματογράφος είναι μια ακόμα ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΤΕΧΝΗ άρα περικλείει απλά ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ με τα όνειρα και τους εφιάλτες του σε όλες τις μορφές τους.

ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΝΑ ΔΩ ΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ.....

Ψάχνω μέσα στο καλάθι με τα παλιά και βρίσκω 3 ταινίες να με τρέξουν λίγο πιο πέρα από τους τοίχους του προβλέψιμου....ΜΕΜΕΝΤΟ , ALTERED STATE, STRANGE DAYS έτσι για αρχή.


ΜΕΜΕΝΤΟ γιατί μας αρέσει να λύνουμε τους γρίφους που έχουν φυλακίσει τις μνήμες μας

ALTERED STATES γιατί οι καταστάσεις συνείδησης είναι ανεξέλεγτες πέρα από το τείχος της ομίχλης του εαυτού μας,

STRANGE DAYS γιατί ο Λένι εμπορεύεται brain disk και οι μέρες γίνονται παράξενες όπως τα εκτεθειμένα συναισθήματα ενός αλλοιώτικου κόσμου,

Σκέφθηκα κάθε μέρα να θυμίζω κάποιες ταινίες που αξίζει σίγουρα να δούμε. Τι λέτε? Ετσι απλά σαν ένας οδηγός για όσους δεν είδαν :)

Ταινίες βέβαια για όσους θέλουν να δούνε τα πράγματα αλλοιώς , πέρα από...

ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗ ΖΩΗ ΜΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΖΩΗ Μ’ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ..

Πριν ανοίξω αυτό το μπλογκάκι για τον κινηματογράφο είχα πολλές αμφιβολίες.
Σκεφτόμουν τι ακριβώς να γράψει κάποιος για κάτι που είναι ένα απίθανο κομμάτι του ευαυτού του. Οταν περιγράφεις κάτι απέξω μπορείς να συγκεντρώσεις εύκολα τις σκέψεις τις εικόνες να αναλύσεις, να εξηγήσεις, να δώσεις απαντήσεις .

Ομως για τον κινηματογράφο δεν θα μπορούσα να είμαι ποτέ ένας παρατηρητής.
Οταν πριν πολλά χρόνια η παρέα τότε των σχολιαρόπαιδων που ήμασταν ψάχναμε διάφορα πράγματα για το μέλλον, με πειράζαν όλοι λέγοντάς μου, «καλά εσύ κάποια στιγμή θα είσαι ένας κακιασμένος, μισητός κριτικός κινηματογράφου»..
Φυσικά αυτό έμεινε ένα πείραγμα... Δεν θα μπορούσα ποτέ να γίνω κριτικός.

Να κρίνω πως θα πρέπει να σκεφθούν οι υπόλοιποι όταν βλέπουν μια ταινία? Να κρίνω εκείνον που πήρε μια κάμερα κι αλώνισε τις σκέψεις του για να γεννήσει τις όποιες εικόνες? Πως θα μπορούσα? Τι ευθύνη θαταν αυτή?
Θα μπορούσα να πω απλά μια γνώμη ή να εκφράσω ένα συναίσθημα που θα γεννιόταν μέσα μου από ότι έβλεπα... αλλά να κατατάξω να τεμμαχίσω να θάψω ή να στολίσω μια ταινία, μπα δεν ήταν των δυνατοτήτων μου.

Ολη μου τη ζωή προσπάθησα να κρατήσω μια ισορροπία στις μάχες. Να επιζητώ τη γαλήνη των συναισθημάτων ανάμεσα στις εκρήξεις, προσπάθησα να βαδίζω ανάμεσα στο θετικό και το αρνητικό με μέτρο. Δεν έφθασα σε καμμιά βιωματική υπερβολή.
Και δεν θα μπορούσα να πω ότι η καθημερινότητά μου ήταν συγκλονιστικά απίστευτη. Ηταν , είναι μια ζωή όπως όλες οι άλλες απλοικές ζωές με μικροδιαφορές που την κάνουν δική μου..

Ο κινηματογράφος ήταν η δεύτερη ζωή μου. Η ζωή χωρίς μέτρο. Εκεί χώρεσε η ανισορροπία των συναισθημάτων μου, η αγωνία της σκέψης μου, οι υπερβολές των επιθυμιών μου, ο όμορφος και ο άρρωστος ψυχικός μου κόσμος. Ηταν η ζωή που δεν είχε κανένα κανόνα κανένα περιορισμό δεν υπήρχε κάτι που να μην μπορούσε να εκφραστεί ή να μην γίνει. Οπως ακριβώς τα όνειρά μου.

Ανοίγοντας αυτό το μπλογκάκι θα κάνω κάτι παρόμοιο. Θα αναφέρω μικρές και μεγάλες σκέψεις από τις εικόνες που έχουν ζωγραφιστεί στο μυαλό μου ακολουθώντας το κινηματογράφο 30 χρόνια τώρα.... (ναι κάπου στα 15 μου πρέπει να ήταν η πρώτη πραγματική επαφή με αυτή τη τέχνη)...

Οσοι νοιώθουν κάτι παρόμοιο ξέρουν, ότι μετά από χρόνια δεν θυμάσαι καν τι έχεις δει, απλά από το κάθε τι έχει μείνει μια εικονα να το χαρακτηρίζει, ένα συγκεκριμένο συναίσθημα που έχει πάρει τη θέση του μέσα σου και κάποια στιγμή σε μια προσεχή σκηνή αναδύεται στη πρώτη του λάμψη και σου θυμίζει όλα εκείνα που ήσουν εκείνη τη στιγμή που το πρωτοείδες....

Σήμερα πια δεν θα μπορούσα να περιγράψω μια ταινία που βλέπω σε κάποιον, δεν θα μπορούσα να αφηγηθώ αξιοπρεπώς την πλοκή της. Γιατί κάθε ταινία για μένα είναι μεγάλες ξεχωριστές λεπτομέρειες.....
Και αν το καταφέρω γι’αυτές τις λεπτομέρειες θα σας μιλάω.

Οσο για τις ταινίες που γράφω παρακάτω? Σκέφτηκα να ξεκινήσω προτείνοντας μερικές .. και φυσικά ανακάλυψα ότι θα έπρεπε να γράφω ώρες και πάλι δεν θα έφτανε, οπότε έφτιαξα ένα μίγμα από αγαπημένες ταινίες και υπόσχομαι και στις υπόλοιπες να τους χαρίσω τη θέση που τους αξίζει σιγά σιγά!

ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΟΥ...

Metropolis, Ιβάν ο Τρομερός, Το εργαστήρι του Δρ.Καλιγκάρι, Νοσφεράτου, Frankenstein Karloff, Dracula Lugosi, Αρσενικό και παλιά δαντέλα, Ψυχώ, Vertigo, Πολίτης Κέην, Sangri La, Εξολοθρευτής άγγελος, Les enfants du paradis, Ρώμη ανοχύρωτη πόλη, Τζίλντα, Vertigo, Κλέφτες ποδηλάτων, Beauty and the Beast-Cocteau, It's a Wonderful Life, The postman always rings twice, Makbeth –Welles, The third man, Orphee, Rear window, La strada, Invasion of the body snatchers, The crucible, Touch of Evil, The Magician, The fly, La dolce vita, Viridiana, What ever happened to Baby Jane?, 8 1/2, Το κατά Ματθαιον ευαγγέλιο, Για μια χούφτα δολλάρια, Ο καλός ο κακός και ο άσχημος, The Ipcress file, Fahrenheit 451, Belle de jour, 2001 a Space Odyssey, Rosemary’s baby, Night of the living dead, The Party, Diaboliques, Once upon a time in the west, The damned, Σκοτώνουν τ’αλογα όταν γεράσουν, 1900, MASH, Κουρδιστό πορτοκάλι, Θάνατος στη Βενετία, The Godfather, The sting, Serpico, Exorsist, Papillon, Zardoz, Taxi driver, Assault on Precinct 13, They live, Το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου, Το εξπρές του μεσονυχτίου, Αποκάλυψη τώρα, The American friend, All that jazz, Mad Max, The shining, Η γυναίκα του γάλλου υπολοχαγού, Solaris, Excalibur, Scanners, Blade Runner, Querelle, Veronika Voss, Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ, Οι διάβολοι, Μεφίστο, Birdy, La Cage aux folles, Blu Velvet, The name of the rose, The mission, The lost boys, O τελευταίος πειρασμός, Missipi Burning, Sex lies and videotape, Ο κύκλος των χαμένων ποιητών, Santa Sagre, Wild at Heart, The grifters, Ο βασιλιάς της μοναξιάς, Ed Wood , Cape Fear, Delicatessen, Αρωμα γυναίκας, Το παιχνίδι των λυγμών, The remains of the day, Kalifornia, Εις το όνομα του πατρός, Το κοράκι, Dark city, Pulp Fiction, Heavenly Creatures, Nell, Τελευταία έξοδος Ρίτα Χέηγουορθ, Λεόν, Clerks, Braveheart, Το μίσος, Τα φτερά του έρωτα, Altered States, Στο στόμα της τρέλας, The thing, Escape from N.York, Οι 12 πίθηκοι, Brazil,Videodrome, Extremes Measures, Trainspoting, Ριχάρδος 3ος , Μαικλ Κολινς, Φάργκο, Wickerman, Lock stock and two smoking barrels, Fear and Loathing in Las Vegas, The big Lebowski, Existenz, Boys don’t cry, Billy Eliot, High fidelity, Chocolat, Pollock, Jacobs Leader, Tigerland, The straight story, Π, Η μύγα, Ο ένοικος, Hearts in Atlantis, Donnie Darko, Οι 7 Σαμουράι, Θεώρημα, Dr. Strangelove, Διαβολικά μάτια, Η ομίχλη, Arisona dream, Unforgiven, Οι κοινωνούντες, Badllands, Stalker, Ravenous, Alphaville, To 13o πάτωμα, Sleepers, Fight club, Η έβδομη σφραγίδα, Ηρωας, Misery, Lost boys, Θέλμα και Λουιζ, Μαθήματα φόβου, dead man, Η μέρα της μαρμότας, Λίγο πριν τα μεσάνυχτα, Ευφλεκτο θυληκό, Φόνος τα μεσάνυχτα, Rocky horror picture show, Shipin news, Natural born killers, The serpent and the rainbow, Gothic, Η ένατη πύλη, Γυμνό γεύμα, Μικρά εγκλήματα μεταξύ φίλων, Το οτοστόπ του τρόμου, Η έκτη αίσθηση, Ακέφαλος καβαλάρης, Dancer in the dark, I am Sam, Ο χορός των τεράτων, Cidade de Deus, Memento, Ρεκβιεμ για ένα όνειρο, (ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ..)